Het roer moet om, ik wil het anders, maar wat wil ik anders? Nu je er toch alleen voor komt te staan heb je de mogelijkheid om je leven overhoop te gooien. Dat ligt het nl. toch al. Je raakt je vrienden kwijt, je huis, in mijn geval ook mijn baan en er moet heel veel op zo'n moment. Het 'moeten' heb ik naast me neer gelegd. Ik heb een kladblok gekocht en ging met een goed glas wijn op de bank zitten.
Kinderen gaan voor, het belang van mijn nakomelingen is belangrijker dan wie en wat dan ook. Belangrijker dan mijzelf, als mens. Zodra dit op een zo goed als mogelijke manier op rolletjes loopt dan put je als 'alleenstaande' co-ouder energie uit hun geluk, althans, dat is mijn ervaring. De fase "cd van jou cd van mij" is dan al gepasseerd. Ik wilde het liefst weg, weg naar een andere omgeving en letterlijk opnieuw beginnen, het allerliefst had ik bij wijze van spreken in mijn blote kont een ander leeg huis ingelopen en helemaal opnieuw begonnen.
Zo gezegd, zo gedaan.
Het is dan wel in mijn boxer geweest, maar toch. Het gevoel wat me dit gegeven heb kan ik niet omschrijven. Vrij zijn in wat je doet, wanneer en waarom.. Dit is bevrijdend, vernieuwend
en brengt je dichter bij jezelf. Opeens ga je genieten van de kleine dingen in het leven, want tenslotte liep je hier in het dagelijks leven veelal aan voorbij. Ik zit dus niet meer in die sneltrein, ik ben er uit gestapt en doe nu de stoptrein, de stoptrein waar ik uit kan stappen wanneer ik wil. Hulp uit onverwachte hoek, een tafeltje hier, een stoeltje daar. Het kon me niet schelen want het is van mij! Dat is en was voor mij: "een nieuw begin".. Dit stond als 2e op mijn lijstje, recalcitrant, egoïstisch? Nee, ook al voelt dat wellicht eventjes zo, maar nee, ik heb geen verantwoording af te leggen aan een partner. Als je deze fase doorbent, dan ben je volgens mij toe aan een nieuwe partner. Als je dat wit tenminste.
Je doet waar je zin in hebt, je houdt rekening met je kids en de afspraken die je met je ex hebt gemaakt en gaat weer de 'markt' op. Na een keer op stap te zijn geweest kwam ik er al snel achter dat ik geen
kroegtijger ben. Maar hoe ga je dan jezelf op de markt aanbieden?
Hoe, wat, wanneer.. Iedere keer vertellen dat je een gescheiden vader bent van 2 kanjers van jongens is 'm ook niet. Dus het 'lot' bepaalde dat ik op tv een programma zag van Bridget Maasland welke vertelde over een site die speciaal voor gescheiden vaders en moeders in het leven is geroepen. Of je nu in scheiding ligt, gaat scheiden of het overweegt, dit is "de" site waar je terecht kan. Zo gezegd, zo gedaan.
Wat MaD mij gegeven heeft is eigenlijk een bevestiging van de fase waar ik in dacht te zitten.
Ik heb dan bv een maand of 3 in een dip gezeten, alles en iedereen vervloekt, terecht en onterecht. Ik heb me klote gevoeld, momenten van Jantje huilt, Jantje lacht. Ik heb het allemaal over me heen laten komen, voor de spiegel gestaan en mezelf aangekeken.
Keihard op mijn bek gegaan, maar vooral opgestaan. Het gaat er tenslotte niet om hoe hard je op je bek gaat, maar om hoe je opstaat. Mijn glas is halfvol, in alles wat ik doe. Opgestaan met de schouders recht en de borst vooruit. Het goede voorbeeld naar mijn kinderen willen zijn. Zoiets van, kijk jongens, zo kan het ook!
Al snel luisterde en las ik andermans verhalen en gebeurtenissen. Hier kan je iemand 'enorm' mee helpen. Bevestiging, adviezen, tips etc. gaf ik al snel aan lotgenoten. Ik ben nl. goed, zo is gebleken, om het boompje bij 't schuurtje te laten. Je kan dan iemands problemen aanhoren, op het moment dat je weg gaat en de deur achter je dicht trekt blijven de verhalen wel daar waar ze horen te zijn. Dit was nummer 3 op mijn lijstje. Prioriteiten stellen.
Ik ben trots en blij op mijn Basta moment. En voor iedereen die met deze gekte te maken krijgt wil ik meegeven dat je niet bang moet zijn voor het onbekende, zoek hier je uitdaging in. Die is er echt!
Heel veel geluk, gezondheid en vooral wijsheid voor alle (bijna) gescheiden Vaders en Moeders in Nederland. Ga ervoor!
Jeroen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten