De wereld verandert. De mens verandert. De mens verandert de wereld. En helaas willen de mensen elkaar veranderen. Uiteindelijk hebben we allemaal de dappere keus gemaakt, dat we het anders willen. Ook mijn scheiding ging niet zonder slag of stoot. Het verdriet, de woede en voornamelijk de onmacht en de zorg voor de kinderen, kwamen hier sterk naar voren.
Angst voerde toch de boventoon. Angst voor de dingen die onherroepelijk zouden gebeuren als ik de beslissing zou nemen. Angst voor het onbekende. Angst, hoe het dan verder zou moeten met de kinderen. Uiteindelijk heb ik toch de moed gevonden om die verlossende stap te nemen.
Heel langzaam kwam de opluchting. Muziek schalde weer door het huis. Het inrichtten van mijn eigen huis. De eerste vakantie boeken als alleenstaande. Voorzichtig aan kijk ik weer uit naar een prins op het witte paard. Naar een rots in de branding. Naar twee armen die om mij heen worden geslagen. Naar handen die strelen. Naar een stem, die lieve dingen fluistert.
Het Basta moment is gekomen. Het heeft me doen beseffen, dat ik mijn leeuwinnengedrag best een beetje mag laten varen. Want ach, de wereld blijkt uiteindelijk toch niet zo heel slecht te zijn!
Rawhide
Geen opmerkingen:
Een reactie posten